معرفی تجهیزات ایمنی دریایی

معرفی انواع جلیقه های نجات دریایی

معرفی انواع تجهیزات ایمنی و نجات در دریا

معرفی انواع قایق های نجات

لیست تجهیزات ایمنی

افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جلیقه نجات برند مازوزی مدل گردنی

330,000 تومان


افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات لاليزاس مدل سولاس دار

590,000 تومان


افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات لاليزاس مدل ISO150N

530,000 تومان


انتخاب گزینه‌ها
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات لاليزاس مدل Action

1,190,000 تومان


انتخاب گزینه‌ها
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات لاليزاس مدل Performance

1,100,000 تومان


انتخاب گزینه‌ها
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات لاليزاس مدل Slalom

1,350,000 تومان


افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات لاليزاس مدل Work Vest

770,000 تومان


افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

چراغ جليقه نجات لاليزاس سولاس دار

210,000 تومان


افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

سوت دريايي لاليزاس آبي رنگ

22,000 تومان


افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات برند لاليزاس 100N

340,000 تومان


افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات بادي اتوماتيك لاليزاس مدل Sigma 170N

2,190,000 تومان


افزودن به سبد خرید
مشاهده سریع

مقایسه
افزودن به علاقه مندی
بستن

جليقه نجات بادي دستی لاليزاس مدل Sigma 170N

1,940,000 تومان

وسایل نجات در دریا (Life Saving Appliances)

وسایل نجات در دریا در مواقعی که کشتی درخطر غرق شدن قرار دارد،مورد استفاده قرار میگیرند. این وسایل باید درمدت ( زمان کم (تا سی دقیقه) با رعایت نکات ایمنی (حتی در شرایط نا مطلوب تا پانزده درجه کجی کشتی به آب داده شوند. ابتدا نفرات در بهترین وضع ممکن در قایق ها و لایف رافت ها سوار شده پایین داده میشوند. این وسایل را با توجه به اهمیت ویژه ای که دارند باید قبل از ترک بندر چک کرده و در طول مسیر دریانوردی نیز همواره،با تمرین عملیات یا ماده به کار نگه داشت. انواع وسایل نجات در دریا عبارت اند از : بویه نجات،وسایل نجات شناوری،جلیقه نجات،قایق نجات،لایف رافت و غیره .

بویه نجات (Life Buoys , Life Ring)

بویه نجات متشکل از یک حلقه نجات معمولی که با یک چراغ علامت گذار( مارکر ) به آن متصل میباشد.حلقه نجات به شکل حلقه از جنس چوب پنبه فشرده یک دست بدون پرز, پوشیده از برزنت رنگ شده،با وزن کمتر از هفت و نیم کیلو ساخته شده است. این حلقه طوری طراحی شده که بتواند در مدت بیست و چهار ساعت شانزده کیلو وزن را تحمل کند. برای مشخص شدن از راه دور دارای رنگ نارنجی است. این حلقه های نجات،در نقاط مشخصی بر روی کشتی نصب میگردد. و تعداد آنها بستگی به سازمان شناورها و به نوع کشتیها دارد. یک کشتی تجاری با طول بیش از صد متر،هشت بویه نجات حمل میکند.

در صورتی که یک کشتی مسافربری با توجه به جدول تعداد بویه های نجات مندرج در جدول زیر را باید داشته باشد:

طول کشتی مسافربری…………………………. تعداد بویه نجات
با طول کمتر از٢٠٠ پا ………………………….. ۸
با طول بین ٢٠٠ الی ۴٠٠ پا ………………………۱۲
با طول بین ۴٠٠ الی ۶٠٠ پا ………………………۱۸
با طول ۶٠٠ الی ٨٠٠ پا …………………………….۲۴
با طول بیشتر از ٨٠٠ پا ………………………….۳۰

با آزاد شدن بویه نجات،طناب آزاد شده و مارکر نیز آزاد میگردد .کشتیهای نفتکش به جای چراغ کلسیم دار باید از باطری الکتریکی استفاده نمایند. هر حلقه نجات بر اساس قوانین SOLAS باید واجد شرایط زیر باشد :

– بتواند در آب شیرین در ظرف ۲۴ ساعت وزنی لااقل معادل ۱۴/۵۰ کیلوگرم را تحمل کند.
– با حروف درشت نام کشتی و بندر ثبت روی آن نوشته شده باشد.
– مجهز به نوار منعکس کننده نور باشد.
– قطر خارجی بیش از ۸۰۰ و قطر داخلی کمتر از ۴۰۰ میلی متر باشد.
– وزن آن حداقل ۲/۵ کیلوگرم باشد ( در مورد حلقه های نجات مجهز به چراغ و علامت دهنده دودزا وزن معمولا بیشتر از ۴.۵ کیلوگرم است )
– حداقل نیمی از حلقه های نجات بایستی مجهز به چراغ خود روشن شونده ( Self igniting) باشند. این چراغ ها بایستی بلافاصله پس از برخورد با آب روشن شوند و حداقل دو ساعت روشن بمانند.
– در هر طرف کشتی حداقل یک حلقه نجات بایستی مجهز به چراغ و علامت دهنده دودزا ( معروف به Man Over Board ) باشند. علامت دهنده دودزا بایستی حداقل ۱۵ دقیقه پس از تماس با آب کار کند این تجهیزات معمولا در دو طرف پل فرماندهی نصب می شوند.

وسایل نجات شناور (Buoyand Apparatus)

شناور که در اشکال مختلف از چوب یا فلز ساخته میشوند و در روی کشتیها و قایقهای تفریحی مورد استفاده قرار میگیرند. این وسایل برای شناور ماندن و حفظ تعادل در دریا باید وزنی کمتر از ۲۰۰ کیلو داشته باشند تا در مواقع اضطراری جهت نجات نفرات به آب انداخته شوند. کشتیها گاهی این وسایل را برای بیست و پنج درصد کل پرسنل خود به همراه دارند.

جلیقه نجات (Life Jacket)

از تحقیقاتی که با توجه به صحنه های نجات یافتگان در دریا به عمل آمده به این نتیجه رسیده اند که جلیقه های نجات مهم ترین جزء وسایل نجات بوده و بعد از قایق نجات مطمئن ترین وسیله حفاظت در آب می باشد.جلیقه های نجات طوری ساخته شده اند که اگر بطور صحیح مورد استفاده قرار گیرند می تواند یک نفر را حتی اگر بیهوش باشد طوری شناور نگه دارند که سرش از آب بیرون بماند. جلیقه نجات علاوه بر خاصیت شناور نگه داشتن انسان از کاهش حرارت بدن در آب نیز جلوگیری مینماید.هر یک از پرسنل کشتی باید محل جلیقه نجات خود را دانسته و کار با آن را نیز بیاموزند. پوشیدن جلیقه نجات به تنهایی نمی تواند متضمن نجات جان شخص گردد.زیرا فاکتورهای دیگری نیز دارند که سبب مرگ شخص می شوند. به همین دلیل این وسیله تنها قسمتی از وسایل مورد نیاز در زمینه نجات بروی کشتی ها و شناورهای دریایی می باشد.
– برابر مقررات جلیقه نجات مجهز به چراغ ( که معمولا با باطری آب شور کار می کنند ) باشد این باطری باید حداقل ۸ ساعت کار کند.
– دارای سوت و نوارهای منعکس کننده نور باشد.
– طوری ساخته شده باشد که میزان شناوری آن بعد از ۲۴ ساعت در آب شیرین بیش از ۵% کاهش نیابد.
– به نحوی باشد که توسط یک نفر بدون کمک دیگران در مدت یک دقیقه پوشیده شود.
– به نحوی باشد که یک نفر بتواند با استفاده از آن ارتفاع حداقل ۴/۵ متری به داخل آب بپرد بدون صدمه ای به وی بزند و یا اینکه جلیقه نجات صدمه ببیند.

قایقهای ناجی (Rescue Boats)

قایقهای ناجی ( Rescue ) برای نجات افرادی که در وضعیت اضطراری به دریا افتاده و به منظور انتقال آنها به کشتی و یا به عنوان قایق سرگروه برای کشیدن سایر قایق ها طراحی و ساخته شده اند این نوع قایق ها را به اشکال و فرمهای مختلفی می سازند و عمده ترین مشخصه آنها سرعت زیاد و مقاومت بسیار از نظر تعادل و استحکام در امواج و دریای متلاطم است. ناجی ها به شکلی طراحی شده اند که در ظرف چند دقیقه می توان آنها را از کشتی به آب انداخته و به کمک افراد در آب شتافت و یا جهت یدک کشیدن قایق های نجات بادی از آنها استفاده کرد. طول آنها کمتر از ۳/۸ متر و بیش از ۸/۵ متر نمی باشد توانایی حمل ۵ نفر به صورت نشسته و یک مجروح به صورت دراز کش را دارد. توانایی مانور کردن با سرعت ۶ تان را برای مدت ۴ ساعت دارا می باشند. قایق ناجی باد شونده باید حداقل از ۵ قسمت مجزا ساخته شوند به طوریکه اگر یک قسمت دچار اشکال شد بقیه قسمتها بتوانند با ۵ شناوری لازم را تامین نماید.

تجهیزات قایق نجات ناجی شامل موارد زیر می باشد :

– قطب نما
– نور افکن ( چراغ تجسس )
– طناب به اندازه کافی برای کشیدن قایق های نجات
– به تعداد کافی پارو
– سایر اقلام و مواردی که توسط لایف رافت یا قایق نجات حمل می شود ( به جز اقلامی مثل غذا و آب . علامت دهنده )

برابر مقررات کشتی های مسافربری بالای ۵۰۰ تن ناخالص بایستی دو فروند قایق ناجی داشته و کشتی های زیر ۵۰۰ تن یک فروند. در مورد کشتی های باری و تانکر ها یک فروند الزام شده است. ظمنا برابر مقررات کشتی ها میتوانند از قایق نجات
( Life Boat ) خود به عنوان Rescue Boat استفاده کنند به شرطی که شرایط آن را داشته باشد .
تجهیزات مناسب به آب اندازی و بازیافت میبایستی در کشتی برای قایق ناجی نصب شود به طوریکه عملیات به آب اندازی حداکثر ظرف ۵ دقیقه امکان پذیر باشد .

قایق نجات (Life Boat)

قایق نجات در بیشتر موارد مهمترین نقش را در نجات ایفا می کند و از آن به عنوان اصلی ترین وسیله نجات نام برده می شود. تمام قایق های نجات باید توانایی آن را داشته باشند که با کلیه نفرات و وسائل داخل آن در دریا و در هر شرایطی پایداری داشته باشند. همچنین توانایی آن را داشته باشند که در زمان حرکت کشتی با سرعت ۵ گره در دریای آرام بتوان آن را به آب انداخت. ماتریال و کاورهای موجود باید غیر قابل اشتعال باشند. محل نشستن و نیمکت ها بایستی قابل تحمل وزن تا صد کیلوگرم را برای هر فرد داشته باشد.

– حداکثر ظرفیت مجاز برای هر قایق نجات ۱۵۰ نفر است.
– هر قایق بایستی دارای یک موتور درون سوز باشد.

قایق نجات باید قابلیت جابجایی تعداد نفرات تعیین شده با سرعت حداقل ۶ نات گره را در دریای آرام داشته باشد و توانائی یدک کردن یک لایف رافت ۲۵ نفره را با حداکثر ظرفیت با سرعت ۲ نات داشته باشد. سوخت کافی به مدت حداقل ۲۴ ساعت را برای سرعت معادل ۶ نات گره را داشته باشد.

قایق نجات معمولا دارای یک یا دو درین می باشد که در پایین ترین نقطه قایق قرار گرفته و از نوع یک طرفه می باشد این درین ها مجهز به پلاک ( در پوش یا Plug) بوده که به وسیله یک زنجیر به بدنه قایق محکم شده است در هنگام به آب اندازی قایق می بایستی پلاک این درین ها را در محل مربوطه محکم نمود. این درین ها به نحوی در قایق بایستی تعبیه شود که به وضوح قابل رویت باشد.

برخی از سایر خصوصیات قایق نجات عبارت اند از :

– هر قایق نجات بایستی مجهز به سکان باشد.
– از استقامت بدنه مناسب برخوردار باشد ( تا در صورت افتادن در آب از ارتفاع ۳ متری و یا برخورد با کشتی با سرعت ۵/۳ متر در ثانیه صدمه نبیند )
– دارای دستگیره ( Grabe Line) باشد.
– دارای امکانات ورود و خروج سریع سر نشینان باشد.
– دارای نردبان برای به داخل کشیدن نفرات از آب باشد.
– موتور قایق به کار کردن حداقل ۵ دقیقه خارج از آب باشد.
– قابلیت برگرداندن به حالت اولیه را در حین واژگون شدن داشته باشد.

قایق نجات در بیشتر موارد مهمترین نقش را در نجات ایفا میکند و از آن به عنوان اصلی ترین وسیله نجات نام برده می شود.

جان پناه (Life Raft)

هر لایف رافت باید به نحوی ساخته شود که کاملا پر باد و شناور شده و چادرش ( Canopy) افراشته گردد و در پهنه دریا تعادل داشته باشد. شرایط لایف رافت باید به نحوی باشد که بتوان آن را از ارتفاع ۱۸ متری ( ۶۰ پا ) بدون آنکه خود و تجهیزاتش آسیب ببیند , به آب انداخت اگر فرض بر این باشد که قایق در ارتفاع بیش از ۱۸ متر جای داده شود باید از نوعی باشد که آزمایش سقوط ( Drop Test) از ارتفاعی معدل محلی که در آن جا خواهد گرفت در موردش اعمال شده باشد. لایف رافت باید مجهز به چادری باشد که به طور خودکار به محض اینکه تیوپهای لایف رافت پر از گاز شد باز گردد این چادر باید سرنشینان لایف رافت را در برابر هوای نامساعد محافظت کند.

– مجهز به وسیله ای برای جمع آوری آب باران ( Rain Water ) باشد.
– رنگ لایه داخلی چادر میبایست طوری انتخاب گردد که نفرات را آزار ندهد.
– دو لایه و قابل باد شدن باشد.
– باید ورودی مناسب داشته باشد و بتوان ورودی را به راحتی از بیرون و داخل باز و بسته نگه داشت همچنین اگر تعداد نفرات از ۸ نفر بیشتر باشد تعداد ورودی ها ۲ عدد بوده که در مقابل یکدیگر باز و بسته گردد.
– دارای یک دریچه دیدبانی باشد.
– چادر باید دارای دو چراق باشد برق چراق ها را از باطری که به آب دریا یا به صورت الکتریکی به کار می افتد تامین شود , یکی از چراغ ها در داخل چادر و دیگری در خارج , در نوک چادر باید تعبیه گردد. ( در لایف رافت های جدید چراغ بیرونی حالت چشمک زن دارد )
– لایف رافت باید مجهز به Painter Line مناسب باشد که طول آن کمتر از ۲ برابر محل استقرار تا سطح آب نباشد.
– لایف رافت باید مجهز به قسمتهایی همچون Boarding Ladder , Boarding باشد تا افراد بتوانند با کمک آنها خودشان را به داخل برسانند.
– وزن کل لایف رافت با محفظه و تجهیزاتش نباید از ۱۸۰ کیلوگرم تجاوز کند.
– لایف رافت باید بتواند در درجه حرارتی بین -۳۰ درجه سانتی گراد تا +۶۶ درجه سانتی گراد عمل نماید.
– معمولا لایف رافت توسط تسمه های نگهدارنده مهار می شوند برابر قوانین , کلیه لایف رافت ها می بایست به دستگاه رها کننده اتوماتیک از نوع هیدرواستاتیک یا Hydrostatic Release Unit – HRU مجهز باشند.
– تجهیزات داخلی لایف رافت شامل وسائل تعمیرات , تلمبه , پارو و همچنین Emergency Pack ( آب , غذا , علامت دهنده ها , جعبه کمکهای اولیه و غیره … ) است.

لباسهای مخصوص غوطه وری (Immersion Suits)

عمدتا دو نوع لباس غوطه وری از نظر حفاظت در مقابل سرما وجود دارد یک نوع با عایق که برابر مقررات می بایستی طوری طراحی و ساخته شود که پس از افتادن در آب سرد صفر تا دو درجه , حرارت بدن را نبایستی ظرف ۶ ساعت بیشتر از دو درجه کاهش دهد.
یک نوع بدون عایق وجود دارد ( که عمدتا برای کشتی های در حال تردد در آبهای گرم تر استفاده می شود ) که این نوع را باید با لباس گرم پوشید.
برابر مقررات این نوع اگر چنانچه روی لباس گرم پوشیده شود , نبایستی حرارت بدن را در آب ۵ درجه , ظرف یک ساعت بیشتر از دو درجه کاهش دهد. برخی لباسهای قوطه وری دارای لایف جکت می باشند ( معمولا از نوع بادی ) . لباسهای مخصوص قوطه وری Immersion Suits همچنین باید دارای خصوصیات زیر باشند:

– باید به نحوی باشد که در حداکثر ۲ دقیقه توسط یک شخص به تنهایی پوشیده شود.
– اگر در مدت زمان ۲ ثانیه در مجاورت آتش و یا حتی داخل آتش بشود , نسوخته و یا ماتریال آن از بین نرود , به سوختن و ذوب شدن ادامه ندهد.
– از مواد غیر قابل نفوذ آب ساخته شده باشد.
– کلیه قسمتهای بدن ( به جز گودی صورت ) را بپوشاند.
– فعالیت نفر را محدود نکند به طوریکه بتوانند تمام کارهایی که در حالت ترک کشتی انجام می دهند انجام دهد از جمله :
– بتواند از یک پله عمودی حداقل به طول ۵ متر بالا و پایین برود.
– بتواند به طور عادی شنا کند و خود را از ناحیه حادثه دور نماید و به شناور بقاء برساند.
– بتواند از ارتفاع ۴/۵ متر به داخل آب بپرد ( بدون وارد آمدن صدمه و نفوذ آب )
– بدون لایف جکت بتواند ظرف حداکثر ۵ ثانیه خود را در آب به رو برگرداند.

کیسه حرارتی Thermal Protective aid :

این کیسه برای افرادی که دچار سرما زدگی شده اند مورد استفاده قرار میگیرد و می بایستی دارای خصوصیات ذیل باشد :

– از ماتریال ضد آب استفاده شود و قابلیت برگرداندن دمای بدن به حالت اولیه داشته باشد.
– یک نفر که جلیقه نجات پوشیده باید بتواند به راحتی آن را به تن کند.
– قابلیت استفاده توسط یک نفر بدون کمک مابقی افراد را داشته باشد.
– قابلیت در آوردن این پوشش را در آب ظرف مدت ۳ دقیقه داشته باشد.
– قابلیت استفاده از آن به نحوی باشد که دردمای -۳۰ تا +۲۰ درجه سانتی گراد قابل استفاده باشد.
– از رنگ با قابلیت رویت بالا در جهت ساخت TPA استفاده شود.
– اندازه آن Free Size باشد.
TPA خیلی ساده تر و ارزان تر از لباس غوطه وری است ولی قابل استفاده در آب نیست.
کلیه قایق های نجات و لایف رافت ها می بایست به TPA مجهز باشند در لایف رافت های ۲۵ نفره به تعداد ۲ عدد و بیش از ۲۵ نفر ۳ عدد کیسه حرارتی قرار می دهند در Rescue Boat نیز باید تعداد دو عدد و یا %۱۰ نفرات ( هر کدام که بیشتر است ) تعبیه گردد.

منبع: marinacaspian.com